Συνταξιοδοτικά

Η συνεισφορά των πλασματικών χρόνων στις συντάξεις

Έρχεται τελικά η στιγμή να κάνετε την αίτηση συνταξιοδότησης. Έχετε θεμελιώσει δικαίωμα, έχετε συγκεντρώσει όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά και συνειδητοποιείτε ότι το ποσό… δεν είναι αυτό που περιμένατε! Υπάρχει, όμως, μία τελευταία επιλογή και αυτή σχετίζεται με την αναγνώριση πλασματικών χρόνων. Οι πλασματικοί χρόνοι αποτελούν ένα μέσο που βοηθά τον ασφαλισμένο είτε να προσαυξήσει το ποσό της σύνταξής του, είτε να θεμελιώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης, συμπληρώνοντας τα προβλεπόμενα από το κάθε τέως ταμείο όρια.

Η μεγαλύτερη διάκριση των πλασματικών χρόνων αφορά την καταβολή ή όχι χρηματικού ποσού για την αναγνώριση, οπότε και σχηματίζονται δύο διαφορετικές κατηγορίες: χωρίς εξαγορά και με εξαγορά. Στην πρώτη κατηγορία όπου δεν καταβάλλεται κάποιο χρηματικό ποσό, ο πλασματικός χρόνος χρησιμοποιείται μόνο για τη θεμελίωση και όχι για την προσαύξηση. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η επιδοτούμενη ασθένεια και η τακτική ανεργία από τον ΟΑΕΔ. Στις συγκεκριμένες περιπτώσεις, ο υποψήφιος συνταξιούχος μπορεί, ανεξάρτητα από την περίοδο που έλαβε χώρα η επιδότηση, να συνυπολογίσει έως και 300 ημέρες ασφάλισης, που θα τον βοηθήσουν στην πλήρωση των προϋποθέσεων που θέτουν οι πρώην φορείς.

Οι παραπάνω χρόνοι, βέβαια, δεν θα αυξήσουν το ποσό της ανταποδοτικής σύνταξης, καθώς δεν επηρεάζουν τις συντάξιμες αποδοχές. Στους χρόνους, λοιπόν, με εξαγορά, ο ασφαλισμένος έχει μία σωρεία επιλογών, με πιο γνωστές τη στρατιωτική θητεία, τα έτη σπουδών και τον πλασματικό χρόνο παιδιών, μεταξύ άλλων. Κάθε χρόνος έχει τις δικές του προϋποθέσεις προκειμένου να αναγνωριστεί και προσαυξάνοντας ουσιαστικά τις εισφορές συνεισφέρει στο μηνιαίο καταβαλλόμενο ποσό. Για να γίνει η εξαγορά, στην περίπτωση ασφάλισης στο πρώην ΙΚΑ, ο εν δυνάμει συνταξιούχος καταβάλλει την εισφορά εργαζομένου και εργοδότη που αναλογεί στον τελευταίο μήνα απασχόλησης, ενώ αν πρόκειται για ΟΑΕΕ ή ΟΓΑ, τότε είναι απαραίτητη η καταβολή του ποσού της ασφαλιστικής κατηγορίας που έχει επιλεγεί. Για την εξόφληση παρέχονται τρεις διαφορετικές επιλογές. Αρχικά, η εφάπαξ καταβολή του ποσού με χορήγηση έκπτωσης 2% για κάθε έτος αναγνώρισης. Όπως είναι προφανές η μείωση είναι αρκετά μικρή, για αυτό και ο ασφαλισμένος μπορεί να εξοφλήσει σε μηνιαίες δόσεις ή να επιλέξει την παρακράτηση από το ποσό της σύνταξης κατά 1/4 .

Καθίσταται φανερό πως τις περισσότερες φορές το ποσό αγγίζει πολλές χιλιάδες ευρώ, καθώς αν αναλογιστούμε ότι η χαμηλότερη ασφαλιστική κατηγορία του ΟΑΕΕ είναι 220€ μηνιαίως, για την εξαγορά τεσσάρων ετών σπουδών απαιτούνται 10.560€! Πρέπει, λοιπόν, προτού προβούμε σε κάποια αναγνώριση να κάνουμε μία ανάλυση κόστους-οφέλους, κατά πόσο, δηλαδή, θα έχουμε κέρδος από την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης και αν αυτό μπορεί να παραγκωνίσει τη ζημία που προκύπτει από την εξαγορά, γιατί ποιο το νόημα να αυξήσουμε το μηνιαίο ποσό αν τελικά το έχουμε καταβάλλει;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *